आज तुला मी नकोय हे मला कधीच कळल होत..
तू सोडून जाणार आहेस मी कधीच जानल होत..
तुझ्या वागन्यातुन समजत होत दुसरीकडे ओढ़ लागलेल.
तुझ मन.. मला समजुन येत होत.
.खुप वाईट वाटत होत पण काहीच सुचत नव्हत..
दिवसातून हजारो मेसेज करणारी तू पण आता सगळ बंद होत..
खुप आठवन येते,हेंम्बाड थूथराचा पागल नको करू अस बोलन आता संपून गेल होत..
हे अचानक अस होइल अस कधीच वाटल नव्हत..
प्रत्येक मिनिटाला मोबाईल कड़े पहान आज ही तसच चालु होत.
. ये मूर्खा फोन करना तुझा आवाज ऐकायचाय अस बोलणार कोणच उरल नव्हत..
वरुण हसताना दिसलो तरी मन रडन सोडत नव्हत..
तुझ्या विरहात जगन खुप कठिन झाल होत..
देवा माझ्या स्वीट हर्ट ला उदंड आयूष्य दे एवढच मागण तुझ्या चरना जवळ होत.. . . . . . .
(काळजी घे मी कसाही जगेन पण तू सुखी रहा तिला एवढच सांगायच होत)...
No comments:
Post a Comment