कीसी को इतना याद न क

कीसी को इतना याद न कर
कीसी के इतने पास न जा
के दूर जाना खौफ़ बन जाये
एक कदम पीछे देखने पर
सीधा रास्ता भी खाई नज़र आये

कीसी को इतना अपना न बना
की उसे खोने का डर लगा रहे
इसी डर के बीच एक दिन ऐसा न आये
तु पल पल खुद को ही खोने लगे

कीसी के इतने सपने न देख
के काली रात भी रंगीली लगे
आंख खुले तो बर्दाश्त न हो
जब सपना टूट टूट कर बीखरनेे लगे

कीसी को इतना प्यार न कर
के बैठे बैठे आंख नम हो जाये
उसे गर मीले एक दर्द
इधर जींदगी के दो पल कम हो जाये

कीसी के बारे मे इतना न सोच
की सोच का मतलब ही वो बन जाये
भीड के बीच भी
लगे तन्हाई से जकडे गये

कीसी को इतना याद न कर
कीसी जहा देखो वोही नज़र आये
राह देख देख कर कही ऐसा न हो
जींदगी पीछे छूट जाये

नाही समजलीस न

तू नाही समजलीस गं माझे केवढे प्रेम आहे तुझ्यावर फक्त रागवत गेलीस अन लाथाळलेस तू माझ्या हृदयाला समजून तरी घ्याचेस माझा जीव तुझ्यासाठी तुटतो नाही समजलीस ना तुझ्यासाठी जगलेल्या त्या रात्रींना माझे प्रेम तसेच आहे गं तुला समजावू नाही मी शकलो तुला ओळखता हि आले नाही अन मी तुला गमावून बसलो समजली नाहीस तू माझे खूप प्रेम होते तुझ्यावर ... माझे खूप प्रेम होते तुझ्यावर...

तुझ्याविना... … जग माझे सुने सुने बघ

तुझ्याविना... … जग माझे सुने सुने बघ!

झाले तुझ्याविना जीव रमवावा कसा मन कुठेही लागेना II
दुःख, वेदनांचे घन बरसले माझ्यावर आशा सागरी बुडाली, आला अश्रुनाही पुर सख्या!
जावू नको दूर मज पोहता येईना.....II क्षण क्षण आनंदाचा तुझ्याविना दुखी आहे प्रेमजलाची सरिता दुःख सागरात वाहे गंध नसताना तुझा आज वाराही वाहेना.....II
        तुझ्याविना जगी मला आज एकटेसे वाटे दाहिदिशांचा कालोख माझ्या जीवनात दाटे जगु कुणासाठी आता? तुझी साथ नसताना.....II
लागे तुझीच चाहुल जिथे तिथे क्षणोक्षणी साद घालता मी तुला भीने वारा पानोपानी दिसे तुझीच प्रतिमा जिथे तिथे पाहताना ....

आज तुला मी नकोय

आज तुला मी नकोय हे मला कधीच कळल होत..

तू सोडून जाणार आहेस मी कधीच जानल होत..

तुझ्या वागन्यातुन समजत होत दुसरीकडे ओढ़ लागलेल.

तुझ मन.. मला समजुन येत होत.
.खुप वाईट वाटत होत पण काहीच सुचत नव्हत..

दिवसातून हजारो मेसेज करणारी तू पण आता सगळ बंद होत..

खुप आठवन येते,हेंम्बाड थूथराचा पागल नको करू अस बोलन आता संपून गेल होत..

हे अचानक अस होइल अस कधीच वाटल नव्हत..

प्रत्येक मिनिटाला मोबाईल कड़े पहान आज ही तसच चालु होत.
. ये मूर्खा फोन करना तुझा आवाज ऐकायचाय अस बोलणार कोणच उरल नव्हत..

वरुण हसताना दिसलो तरी मन रडन सोडत नव्हत..
तुझ्या विरहात जगन खुप कठिन झाल होत..

देवा माझ्या स्वीट हर्ट ला उदंड आयूष्य दे एवढच मागण तुझ्या चरना जवळ होत.. . . . . . .

(काळजी घे मी कसाही जगेन पण तू सुखी रहा तिला एवढच सांगायच होत)...

मी जेव्हा मरेन तुझ्या डोळयांत

मी जेव्हा मरेन
तुझ्या डोळयांत
पाणी आणायचे नाही..
माझ्या नावाने ओरडायचे
नाही..
मला मिठीत घेऊन परत ये
ना
अजिबात म्हणायचे
नाही..
खुप वाट पाहीली गं
तुझ्या रिप्लायची..
मला पुन्हा आता झुरायचे
नाही..
फक्त एक फुल ठेव देहावर
माझ्या कारण....
हे फुल
मला जिवंतपणी मिळायचे
नाही..

मला आवडतं तुझ्यात हरवणं

मला आवडतं पिल्लू   तुझ्यात हरवणं...
मला आवडतं,
तुझं तासनतास बोलणं.
तुझ्या त्या गप्पांमध्ये,
तुझ्या डोळ्यात हरवणं.

मला आवडतं,
तुझं पावसात भिजणं.
हातातली छत्री टाकून,
तुझं प्रत्येक थेंबाला बिलगणं.

मला आवडतं,
तुझं माझ्यावर रुसणं.
पण कान पकडून उठाबशा काढल्यावर,
लगेच चेहर्‍यावर हसू उमटणं.

मला आवडतं,
समुद्रकिनारी तुझ्यासवे हिंडणं.
तुझा हात हाती घेऊन,
त्या वाळूत अनवाणी चालणं.
  
मला आवडतं,
तुला मिठीत घेणं,
मग मुद्दाम काही बहाणा करून,
तुझं मला दूर लोटणं.

मला आवडतं,
तुझ्यासवे रात्री गच्चीवर बसणं.
चांदण्या मोजता मोजता,
हळूच तुझ्या कुशीत शिरणं.

मला आवडतं,
प्रत्येक क्षण तुझ्यासाठी वेचणं.
अगं खरच सांगतोय,
मला आवडतं फ्क्त. पिल्लू  तुझ्यात हरवणं,
तुझ्यात हरवणं तुझ्यात हरवणं.....

रडू तर येत होत

रडू तर येत होत, डोळ्यात मात्र दिसत नव्हत, चेहरा तर कोरडा होता, पण  मन मात्र भिजत होत.. डोळ्याच रडणे  हे कामच असत, कारण  डोळे पाहणारे बरेच असतात.. पण  मनाचे रडणे दिसत नाही.. कारण, मन जाणणारे कमी असतात..